Een opmerking van Anna & Hilary, de medeoprichters van SABI -
Met trots delen we dit rauwe en prachtig eerlijke stuk over het proces, de identiteitsverandering en zeer reële emotionele uitdagingen van het moederschap van Natalia Moreno, lid van de SABI-gemeenschap, over haar worstelingen met postpartumdepressie. Natalia is iemand die ons nauw aan het hart ligt. Ze heeft ons als medeoprichters geholpen bij het vormgeven van onze merkmissie en -waarden toen we net begonnen. We zijn zo dankbaar voor haar kwetsbaarheid en voortdurende steun.
We ontvangen graag uw dagboekaantekeningen, krabbels, ervaringen en gedachten over uw hormonale reis, van moeilijke periodes tot vruchtbaarheid, moederschap, postpartum en menopauze. Je weet nooit hoeveel je een andere (M)ander zou kunnen helpen bij het delen. Ook al zijn we voor niemand anders, wij zijn graag uw klankbord en ontvangen gewoon.
M (andersheid)
Door Natalia Moreno
Door moeder te worden, wist ik niet dat ik ook zo vertrouwd zou raken met een ander. Een andere ik. Een andere versie. Deze andere toestand van mij. De andere ik. Degene die een dieptepunt bereikte. Degene wiens blik blanco was. Wiens hart zwaar was. Wiens paniek voortdurend was. Wie voelde... nee... wie was ...gebroken.
Ik was een silhouet van mijn vroegere zelf. Een weerspiegeling van Ander. Iemand die zich vreemd en intrinsiek complexer voelde. Zwaarder, maar leger.
Op de eerste verjaardag van mijn zoon werd ik wakker met een paniekaanval. Toen drong het tot me door, ergens op de koude tegelvloer, dat het een heel jaar geleden was dat ik Ander wakker maakte. Een jaar waarin ik me boven en buiten mijn vel voelde, maar zo ver van erin. Een jaar waarin je je tegelijkertijd boos, verdrietig, niet verbonden en verloren voelt.
Het anders-zijn was doen alsof en falen. Het koesteren van woede en wrok die ik nog nooit eerder had gekend. Verdriet en angst hielden mij meer dan negen maanden van mijn zwangerschap in bedwang.
Het andere leven had een hekel aan vrienden. Niet om wat ze niet deden, maar om wat ze wel deden. Ik heb een hekel aan mijn man. Niet om wat hij deed, maar om wat hij niet deed. Niemand was veilig in deze staat.
Het andere leven dwong mezelf uit eten te gaan met mijn beste meiden, en alleen weg te gaan om te schreeuwen in de badkamer van het restaurant. Of mijn favoriete feestdag, Thanksgiving doorbrengen, een migraine veinzen, zodat ik me in een donkere slaapkamer kon verstoppen, omdat het contact met mijn familie zo ongelooflijk overweldigend voelde.
Otherhood reed door rood terwijl mijn baby op de achterbank zat en stopte omdat ik niet eens besefte dat ik het deed.
Ik slaagde er niet in hem veiligheid te bieden, omdat ik niet veilig in mezelf was.
Het andere leven was het voelen van de grootste en diepste liefde voor mijn baby, maar toch het gevoel dat ik het niet was die het verdiende. Het was een liefde die bestond, maar die niet echt de mijne voelde.
Het anders-zijn was omringd worden door chaotische overvloed en toch een volkomen leeg gevoel.
Het contrast leidt tot bijna hysterie.
Het anders-zijn was ik niet.
Het anders-zijn was wat ik dacht dat ik moest zijn om een goede moeder te zijn.
Een goede vrouw. Een goede vrouw.
Sterk zijn voor hem betekende dat ik mij kwijtraakte.
Goed voor hem zijn betekende mij vergeten.
Voor hem zorgen betekende dat je met iedereen omging, behalve met mij.
Maar dat is wat dit Anderschap doet. Het overtuigt ons ervan dat gevoelloosheid tijdelijk is, dat veerkracht dit vereist. Het overtuigt ons ervan dat elk verloren pond of elk verlies slechts een betaalmiddel is voor deze reis. Het overtuigt ons ervan dat wij de gebrekkige moeten zijn, en niet het systeem. Dat elke vrouw dit 'recht van doorgang' doormaakt. Het overtuigt ons ervan dat we niet geschikt zijn om dat te zijn, en beschermt elke herinnering aan wat ons groot maakt, zoals ondoordringbaar gevechtspantser.
We hebben zoveel werk te doen voor moeders. Voor vrouwen die moeder willen worden of vrouwen die moeder zijn geweest of vrouwen die moeders willen zijn, maar ze niet willen zijn. Voor degenen in Otherhood of degenen die hun eigen versie van het moederschap ervaren.
Een wijze vriendin vertelde me dat moederschap een constante staat van evolutie was. Het anders-zijn was voor mij een staat van revolutie.
Een radicale waardering en vastberadenheid om van binnenuit te veranderen. Om voor geluk te kiezen. Om kwetsbaarheid te omarmen en mijn hart bloot te leggen.
Een jaar na de geboorte van mijn zoon werd ik geconfronteerd met mijn Ander en werd een andere. Een beter, sterker, veerkrachtiger en vaak te botte zelf.
Ik ben zo dankbaar voor het voorrecht van het moederschap, het vermogen om de steun te krijgen die ik nodig had wanneer ik die nodig had. Ik ben meer dan dankbaar voor het geschenk van een tweede geboorte- en opvoedingservaring zonder postpartumdepressie (erkennen dat het stellen van grenzen, zelfzorg en medicijnen essentieel waren). Ik ben zo dankbaar dat ik deel uitmaak van een generatie krachtige, openhartige en ambitieuze vrouwen die hun verhalen herschrijven, en op hun beurt het systeem en het beleid dat veel te lang stilte en lijden heeft verwelkomd.
Sabi is een collectief dat het verhaal vooruit duwt, en precies het dorp dat ik toen zo graag had willen hebben, maar waar ik nu zo dankbaar voor ben.
NATALIA MORENO
Natalia is een doorgewinterde communicator en deskundige merk- en marketingstrateeg met tien jaar ervaring in het werken met Fortune 50-bedrijven, startups en non-profitorganisaties. Ze heeft verschillende organisaties, van Silicon Valley tot het Midden-Oosten, geadviseerd over de beste manier om hun verhalen vorm te geven en hun merken te positioneren om de relevantie voor de komende jaren te garanderen. Haar huidige focus ligt op door durfkapitaal gesteunde organisaties in de door technologie ondersteunde gezondheidszorg, financiële technologie en grensverleggende technologie.
Natalia, geboren in Bogota, Colombia, heeft een grote passie voor het bevorderen van intercultureel begrip en het overbruggen van gemeenschappen. Ze heeft verschillende door vrouwen opgerichte non-profitorganisaties geadviseerd en bijgedragen aan het vormgeven van de missie en waarden van het merk SABI. Ze is een trotse moeder van haar 3,5-jarige zoon Andreas en eenjarige dochter Amalia.
HORMONAAL & TROTS
Gecreëerd als een merk om vrouwen te helpen omgaan met de moeilijkste momenten tijdens de zwangerschap, de bevalling, de postpartum – en vrijwel elke fase van het leven –– De SABI heeft tot doel het verhaal rond onze hormonen te veranderen van een verhaal van taboe, schaamte en eenzaamheid naar bewustzijn en trots.
Als meer dan een wellnessmerk biedt The SABI een zorgvuldig samengestelde productlijn om u door uw hormonale reis te loodsen, inclusief rituelen, ondersteunende hulpmiddelen en eeuwenoude kruidenremedies die keer op keer door vrouwen zijn getest en nu worden ondersteund door geneesmiddel. De SABI is een mix van wetenschap en natuur, bedacht door vrouwen die de vreugden en diepe worstelingen hebben ervaren van het ter wereld brengen van een kind, de pijn van een zware, moeilijke periode, een miskraam en moeilijkheden bij het zwanger worden.
Wij bieden u een uitnodiging om uw lichaam en zijn cycli beter te leren kennen –– een uitnodiging om echt te begrijpen wat er binnenin gebeurt. Leer uw hormonale cyclus in uw voordeel te gebruiken, ongeacht uw levensfase, en weet dat u uw hormoonspiegels kunt ondersteunen en in evenwicht kunt brengen. Zoek naar de juiste informatiebronnen. Weet dat er hulp is, en weet dat je gesteund wordt.
VRIJWARING
De SABI-blog en -artikelen zijn niet bedoeld om te instrueren of te adviseren over medische of gezondheidsproblemen, maar om te informeren. De hier gepresenteerde informatie en meningen zijn geen vervanging voor professioneel medisch advies of overleg met beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg voor uw unieke situatie.
--